​Soms ontmoet je mensen die je inspireren en weer nieuwe plekjes doen ontdekken.
Binnen het BVNF heb ik al meerdere malen zo'n mensen ontmoet en nu ook weer. Dankzij Marc Dauwe heb ik dit idyllische plekje leren kennen.
Ik ken het Zoniënwoud als mijn broekzak, mijn vaders familie is immers uit die regio afkomstig. Als kind spendeerde ik er al heel veel tijd, maar verbaasd was ik, toen ik dit paradijslijk stukje Zoniënwoud nog nooit verkend had. Al jaren passer ik langs die banen en nog nooit ben ik er gestopt. Tot vandaag ...
Wat ik ontdekte was een klein paradijslijk plekje, waar dieren niet schuw zijn. Je kan er rustig je gang gaan. Zo ben je al gauw uren aan het fotograferen zonder er erg in te hebben.
​Zeker een plekje om op te slaan en regelmatig naar terug te gaan.